Het lichaam als wegwijzer

Het lichaam als wegwijzer, steeds meer leggen we de connectie dat klachten in ons lichaam ons iets te hebben vertellen. Ik vond dat zelf maar gek toen ik dat hoorde, want ja ziekte was toch iets wat ons overkomt. Alleen we blijken wel degelijk invloed op te hebben, op verschillende manieren. Emoties die soms moeilijk zijn om te voelen en te erkennen bijvoorbeeld kunnen voor veel ellende zorgen in ons lijf als we ze blijven onderdrukken. We zitten zo in ons hoofd, dat we steeds verder van ons lichaam worden verwijderd. Ons lichaam is een prachtig mechanisme en heeft een verhaal te vertellen. Luisteren naar dat verhaal kan je veel opleveren, dat heb ik persoonlijk ook erg ervaren.

Mijn persoonlijke verhaal

Ik was iemand die erg in haar hoofd kon zitten. Ik beredeneerde alles en dacht 10 stappen vooruit, want teleurstelling wilde ik zoveel mogelijk voorkomen. Het was deels een succesvolle strategie, maar na de geboorte van onze zoon Jip kampte ik met heftige bekkeninstabiliteit. Daardoor kon ik heel weinig, ik was erg beperkt in mijn doen en laten en vooral ik had heel veel pijn. Dag in, dag uit. Ik ging uiteraard naar de huisarts, bezocht vele bekkenfysio’s, meerdere artsen in het ziekenhuis én ja, soms werden er hele kleine dingen gevonden. Bijvoorbeeld een stuitje wat iets scheef stond, maar het verklaarde niet die enorme pijn en de enorme beperkingen.

Er moest iets veranderen…..

Na 2,5 jaar viel ik heel hard tegen de grond van de pijn en dacht ik dit kan niet langer, er moet iets gaan gebeuren. Ik had het boek “van klacht naar kans” gelezen van dokter Juriaan. Ik besloot mijn nummer achter te laten op zijn site om te kijken of een coachingsessie met hem zinvol kon zijn voor de situatie waarin ik zat. Hij had hele rake vragen, waardoor ik dacht; ja ik moet dit een kans geven. Geld was wel een issue, maar of het lot er mee speelde; we wonnen het bedrag met de Postcode Loterij. Als ik het zo schrijf denk ik nog altijd je verzint het ter plekke, maar nee het gebeurde echt. Ik boekte een 1-op-1 sessie. Een maand later kon ik terecht én het ging eigenlijk geen moment over de bekkeninstabiliteit. De vragen die werden gesteld brachten me bij het werkelijke probleem, onverwerkt trauma uit het verleden.

Het was de start van een enorme reis, van hele donkere tijden, want wat ik tegenkwam was een hele boel shit. Uiteindelijk ging ik in therapie en daar kwam een heel stuk onuitgesproken verleden naar buiten. Ineens kon ik praten over dingen die altijd alleen in mij hadden geleefd. De pijn verdween. Niet in 1 keer, maar wel steeds meer! Om het op te lossen ben ik diep gegaan, heel erg diep. Klachten die hoorden bij complex PTSS hadden de overhand, maar ik moest door!

De wereld is nog teveel ingesteld op puur lichamelijk….

Het is eigenlijk wel bijzonder dat nooit iemand mij wees op het verband met psyche, want het blijkt dat bekkenklachten die langdurig zijn vaak te linken zijn aan seksueel misbruik. Fysieke en mentale schade na seksueel geweld verhogen de spanning in de bekkenbodemspieren. Ook andere lichamelijke klachten zijn hieraan te linken, zoals de NTvG in 2016 al schreef. Toch is er geen arts of bekkenfysio die hierover begint. Een gemiste kans voor beide partijen eigenlijk.

Lichaam en geest als éen geheel

Dat lichaam en geest samenwerken weten we eigenlijk al heel lang. De uitspraken “vlinders in de buik” of “knoop in de maag” kennen we allemaal. Het zijn uitingen van de connectie tussen lichaam en geest. Er loopt namelijk een verbinding tussen je brein en darmen, ook wel de darm-hersen-as genoemd. Binnen een paar seconden kan er een boodschap uitgaan van je hoofd naar je buik en andersom. Dit gaat via de nervus vagus, een belangrijke hersenzenuw in ons lichaam. Ik schreef daar meer over in de boekrecensie: “de nervus vagus als bron van herstel”en in het artikel over de polyvagaaltheorie.

Als we kijken naar “de knoop in je maag”, dan zien we dat stress er dus ook echt voor kan zorgen dat er iets gebeurd in je lichaam. In dit geval worden er minder spijsverteringsenzymen aangemaakt en tevens wordt er minder maagzuur vrijgemaakt. Stress kan ook zorgen voor minder darmbewegingen (peristaltiek) en het kan je immuunsysteem onderdrukken. Hier zie je echt een wisselwerking van hoofd en lijf. Vele mensen krijgen buikpijn als ze een blauwe envelop in de brievenbus zien liggen bijvoorbeeld.

Ook bij trauma zie je die connectie

Iets is heel schokkend, we kunnen dat niet direct verwerken en het slaat op in ons lichaam. Daarom kunnen we trauma bijvoorbeeld ook niet puur met het hoofd oplossen. Prof. dr. Bessel van der Kolk schreef hier het boek Traumasporen over, wat in het Engels ’the body keeps the score’ heet.

We schreven eerder al een artikel over Yin Yoga, waar we het verhaal over bindweefsels uit hebben gelegd. Bindweefsel is kortgezegd de verbindende factor in ons lichaam, het zit om en in organen, spieren, botten en gewrichten. Het is eigenlijk een soort lijm die alles bij elkaar houdt. Het lichaam slaat in de facia, bindweefsel, schokkende gebeurtenissen op, maar ook het gebruik van bepaalde medicatie, operaties, spanningen en stress wat niet geuit is.

Trauma is not what happens to you, trauma is what happens inside you as a result of what happens to you. -Gabor Maté-

Op zoveel vlakken is er een connectie tussen ons brein en ons lichaam. Luisteren naar de signalen van je lichaam is echt waardevol, waarom? Ons hoofd heeft heel veel trucjes om ons voor de gek te houden, maar ons lichaam is in zijn reactie heel puur.

Wil je hier meer over lezen? Dan kan ik je echt vanuit oprechtheid dit boek aanbevelen. Het was de eerste stap in mijn proces.
Als je de link hieronder gebruikt, help je Vitakracht. Vitakracht ontvangt namelijk een kleine commissie waarmee de site kan blijven draaien, het kost jou niets extra. Het boek kost overal hetzelfde in verband met dat een vaste boekenprijs bij wet is geregeld.